Tekst źródłowy strony Pomoc Zimowa

'''Pomoc Zimowa''' – społeczna akcja wspierania bezrobotnych i dzieci organizowana w II połowie lat 30. Spajał ją Komitet Zimowej Pomocy Bezrobotnym pod patronatem prezydenta [[Ignacego Mościckiego]] i Generalnego Inspektora Sił Zbrojnych gen. Edwarda Rydza-Śmigłego. Przyjmowano darowizny pieniężne i materialne: warzywa, owoce, zboża, cukier, węgiel, drewno oraz nieodpłatną pracę. Formalne podstawy akcji nadała uchwała Rady Ministrów z 25.09.1936. W tym samym roku utworzono Ogólnopolski Obywatelski Komitet Pomocy Bezrobotnym oraz wojewódzkie, powiatowe, grodzkie i gminne jego odpowiedniki. Obywatelskie Komitety Zimowej Pomocy Bezrobotnym, zgodnie z przyjętą deklaracją, miały pozyskiwać środki finansowe i materialne z dobrowolnych składek społecznych. Jednocześnie ustalono normy świadczeń dla przemysłu, handlu i rolnictwa w porozumieniu ze związkami branżowymi i samorządowymi oraz dla pracowników umysłowych (stosowano potrącenia z uposażeń w wysokości ustalonej ze związkami pracowniczymi). Organizowaniem i prowadzeniem akcji zajmował się aparat [[Funduszu Pracy]] przy współudziale administracji państwowej i samorządowej. Ogólny nadzór sprawował Naczelny Wydział Wykonawczy (na czele stał minister opieki społecznej [[Marian Zyndram-Kościałkowski]]). Z pomocy zimowej w roku 1936/37 skorzystało 376 tys. rodzin, a w 1937/38 – 328 tys. Wartość świadczeń w roku 1936/37 wyniosła ponad 33 mln, rok później – 37 mln zł. W ramach akcji na szeroką skalę prowadzono akcję dożywiania dzieci i młodzieży. W roku 1936/37 dożywiono 555 tys. dzieci, a w 1937/38 – ok. 750 tys. Pomoc zimowa, choć nie w pełni wystarczająca, pomagała przetrwać najtrudniejsze miesiące w roku. Była ona połączona z obowiązkiem odpracowania określonej ilości dni przez bezrobotnych w zamian za otrzymane świadczenia (w styczniu 1937 zniesiono jego przymusowy charakter). Akcję Pomocy Zimowej próbowali kontynuować Niemcy na początku okupacji; nie zyskała ona przychylności w społeczeństwie, gdyż fundusze miały być przeznaczone na pomoc dla żołnierzy Wehrmachtu.


Źródła: AAN w Warszawie, Polski Związek Wydawców Dzienników i Czasopism w Warszawie, sygn. 476. ''Pomoc zimowa dla bezrobotnych. Komunikaty prasowe Ogólnopolskiego Obywatelskiego Komitetu Pomocy Zimowej Bezrobotnym'', t. I, 1936; sygn. 477. ''Pomoc zimowa dla bezrobotnych. Komunikaty prasowe Ogólnopolskiego Obywatelskiego Komitetu Pomocy Zimowej Bezrobotnym'', t. II, 1937; sygn. 478. ''Pomoc zimowa dla bezrobotnych. Komunikaty prasowe Ogólnopolskiego Obywatelskiego Komitetu Pomocy Zimowej Bezrobotnym'', t. III 1938; Z. Landau, J. Tomaszewski, ''Robotnicy przemysłowi w Polsce. Materialne warunki bytu 1918-1939'', Warszawa 1971; ''Mały Rocznik Statystyczny 1939'', Warszawa 1939; ''Pomoc Zimowa dla bezrobotnych'', [http://www.ekartkazwarszawy.pl/kartka/pomoc-zimowa-dla-bezrobotnych/] (dostęp: 1.01.2020); ''Przemówienie radiowe prezydenta RP Ignacego Mościckiego na temat pomocy zimowej dla bezrobotnych, Warszawa 09.11.1936'', [https://www.ipsb.nina.gov.pl/a/foto/przemowienie-radiowe-prezydenta-rp-ignacego-moscickiego-na-temat-pomocy-zimowej-dla-bezrobotnych-w-warszawie-09111936-r] (dostęp: 12.12.2019); ''Sprawozdanie z Akcji Pomocy Zimowej za rok 1936/1937'', Warszawa 1937.