Garlicka Zofia

Z Słownik polskiej modernizacji
Wersja z dnia 20:40, 23 wrz 2023 autorstwa Pgrata (dyskusja | edycje)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)

Garlicka Zofia – ur. w 19.06.1874 w Niżnym Nowogrodzie, zm. 18.11.1942 w Auschwitz-Birkenau, lekarka, działaczka społeczna, żona profesora Stanisława Garlickiego, członkini kobiecego komitetu wyborczego Unii Narodowo-Państwowej w 1922 roku. Studiowała w Genewie i Zurychu, gdzie w 1899 r. uzyskała dyplom doktora medycyny. Po powrocie ze studiów wyszła za mąż za inżyniera Stanisława Garlickiego. Jako lekarz praktykowała kolejno w Częstochowie, Zawierciu, Łodzi i Warszawie. Publikowała w czasopismach medycznych i popularnych, była także jedną z założycielek i przewodniczącą Zrzeszenia Lekarek Polskich i członkiem zarządu Instytutu Radowego. Wspólnie z mężem politycznie zaangażowana w szeregach Polskiej Partii Socjalistycznej. W 1907 roku rozpoczęła pracę jako lekarka w fabryce włókienniczej Scheiblera w Łodzi. Zaangażowana społecznie starała się o poprawę sytuacji zdrowotnej robotnic fabrycznych i ich dzieci oraz zorganizowanie opieki nad niemowlętami. Zorganizowała przytułek położniczy Towarzystwa Dobroczynności. W 1918 roku zamieszkała w Warszawie, pracując początkowo w Szpitalu Kasy Chorych, a następnie Szpitalu Ujazdowskim. Publikowała w piśmie „Ginekologia Polska”. 12 maja 1931 „za pracę w dziele odzyskania Niepodległości” została odznaczona przez Prezydenta RP Ignacego Mościckiego Krzyżem Niepodległości. Wraz z wybuchem II wojny światowej i nastaniem okupacji niemieckiej włączyła się w działalność konspiracyjną w ZWZ-AK, ukrywając Żydów i uciekinierów z obozów jenieckich. 11 sierpnia 1942 roku została aresztowana przez gestapo razem z najmłodszą córką Zofią. 14 października zostały przewiezione do obozu koncentracyjnego Auschwitz, gdzie Zofia Garlicka zmarła. Wraz z mężem oraz córką spoczywa na warszawskich Powązkach.

Źródła: S. Bayer, Służba Zdrowia Warszawy, Warszawa 1985; A. Czuperska-Śliwicka, Cztery lata ostrego dyżuru, Warszawa 1965; J. B. Gliński, Słownik biograficzny lekarzy i farmaceutów ofiar drugiej wojny światowej, t. 2, Warszawa 1999; S. Jankowski „Agaton”, Z fałszywym ausweisem w prawdziwej Warszawie. Wspomnienia 1939-1946, t. 1, Warszawa 1980; T. Męczkowska, J. Putowska, A. Wrzosek, Garlicka Zofia [w:] Polski Słownik Biograficzny, tom VII. Kraków 1948/58; J. Putowska, Wspomnienie o dr Zofii Garlickiej, „Archiwum Historii Medycyny” 1973: t. 36.